Zupa ogórkowa bez mięsa - odwyk dla mojego syna

Mój syn jest fanem - jak to mawia - mięska. Najlepsze na obiad jest więc mięsko (na szczęście mięskiem zwie też ryby i bardzo je lubi). Chętnie jadłby mięsko non stop, w tym nawet na kanapce z dżemem.

W ramach odwyku od mięsa staram się gotować mu zupy bez mięsa. Gdy gotuję na mięsie, to wołaniom: poproszę mięska  - nie umiem się przeciwstawić i dorzucam  finalnie nieco (dużo) mięsiwa do synowej zupy.  A tak, to po prostu nie mam czego dorzucić i jakoś przechodzi wersja wegetariańska. I to ze smakiem.

Zupa wyszła pyszna, ponadto szybko się ją robi. Młody zjadł dwie porcje, wołając co prawda o mięsko, ale jak widać nie było ono konieczne nawet dla takiego mięsożercy jak on.

Dla nas najczęściej gotuję zupy na wywarze jedynie z warzyw, bo w przeciwieństwie do mojego syna wielką fanką mięsa nie jestem i jak widzę gotujące się mięso na wywar, to wyobrażam sobie jak wszystkie "dodatki", niekoniecznie naturalne, zgromadzone w mięsie, rozpływają się w naszej zupie.

Ale oczywiście są zupy, którym mięsa nie ujmuję. Ale najlepiej dobrego mięsa.

Polecam, nie tylko dla dzieci.

Zupa ogórkowa bez mięsa (wegetariańska) - na ok. 3 porcje

2 średnie marchewki

mały por

mały seler

1 pietruszka

3 niewielkie ziemniaki

6 średnich ogórków kiszonych

1 listek laurowy

1 ziele angielskie

2 listki lubczyku

1 l wody

sól

pieprz

koperek

dla lubiących  - śmietana 

Por pokroiłam w plasterki. Marchewkę pokroiłam w kostkę. Pietruszkę i seler starłam na dużych oczkach. Ziemniaki obrałam i pokroiłam w kostkę. Całość zalałam wodą, dodałam listek, ziele i lubczyk, zagotowałam do miękkości warzyw (ok. 15 minut).

Ogórki starłam na dużych oczkach i po zagotowaniu warzyw (z ogórkami już się warzywa nie ugotują) dodałam do zupy (razem z sokiem z ogórków). Zagotowałam całość jeszcze przez ok. 5 minut, dodałam sól i pieprz do smaku. Przed podaniem posypałam koperkiem.

Nasza wersja była bez śmietany.

A.